بنی‌عادت شگفت‌آور

کرم صورت ۵۰ درصد تخفیف، آبرسان درجه یک،
کرم شب و روز، کرم زیر چشم، بالای چشم،
جوراب، طلا، لباس، روسری در هزار رنگ و طرح و …

ناخودآگاه باورت می‌شود که ای وای من هم کرم آبرسان ندارم، چه گناه بزرگی.
و یا خط چشمم را با چه پاک کنم…
و یاد هزار و یک اینفلوئسری می‌افتی که داشتند فلان سایت و بهمان پیج را تبلیغ می‌کردند

و محتاجت می‌کردند به وسایلی که تا قبل از این نیازی به آن‌ها نداشتی.

بیا عقب‌تر. کمی عقب‌تر.
یکسال است که خانه نشینیم. نه مهمانی، نه دیدار رسمی.
نه عروسی.
دروغ است اگر بگویم لباس‌های مهمانیتان از پارسال دست‌نخورده باقی مانده؟
یا دروغ است که بگویم فقط برای دل خودمان کمی رژ زده و سایه کشیده‌ایم؟


اسفند بود، که داد می‌زدیم خدایا این چه بلایی است؟ روزگارمان سیاه شده. کشتار، زدن هواپیما، سیل، کرونا و گرانی و…
و در به در دنبال صاحب‌الزمان بودیم؟

چه شد؟
روزگار که سیاه‌تر شد، چه بسا هر روزمان تیره و تار گشته،
آنوقت به بلک‌فرایدی(جمعۀ سیاه) پناه آوردیم؟

نمی‌گویم نخرید. هیچ‌وقت نگفتم.

خودم هم دنبال فلان پاک‌کنندۀ صورت بودم،
اما‌ امروز عادی شدن دنیا با همۀ بدبختی‌هایش به چشمم آمد.

4+

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *